گروه نرم افزاری آسمان

بخش اول: سورهي طه




اشاره
خداباوري و صفات جمال و جلال او معاد باوري و ویژگیهاي رستاخیز تسهیل وظایف رهبران الهی سرگذشت برخی پیامبران
پیامد غفلت از یاد خدا ص: 23
اول: سیماي سورهي طه

اشاره
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ به نام خداي گستردهمهر مهرورز شمارگان: سورهي طه داراي 135 آیه، 1341 کلمه و 5242 حرف است.
و چهل و چهارمین سوره در ترتیب نزول است (بعد از «1» نزول: این سوره در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل شده
سورهي مریم و قبل از سورهي واقعه) و برخی حدس میزنند که بین سالهاي هفتم تا یازدهم بعثت (قبل از هجرت) نازل شده باشد
سبب .« کَلیم » و « حکیم » ،« طه » : و در ترتیب فعلی قرآن، بیستمین سوره به شمار میرود. نامها: نامهاي این سوره عبارتاند از «2»
در آن وجود دارد و خطاب آن به پیامبر صلی الله علیه و آله است. « طه » اولین آیهي آن است که واژهي « طه » نامگذاري این سوره به
ص: 24
فضایل
در مورد فضیلت این سوره از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله روایت شده که هر کس سورهي طه را بخواند، در روز رستاخیز ثواب
این نکته روشن شد که این پاداشها مخصوص کسانی است که در آیات این سوره تفکر و «1» . مهاجران و انصار نصیبش میشود
بدان عمل کنند و شرایط لازم را در خود به وجود بیاورند. ویژگیها: سورهي طه یکی از سورههایی است که به تفصیل به داستان
برخورد موسی علیه السلام با فرعونیان پرداخته و آن را در حدود 90 آیه بیان کرده است.
اهداف
هدفهاي اساسی این سوره عبارت است از: 1. توجه به خدا؛ 2. توجه به معاد؛ 3. تسهیل کار نبوت بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و
آله و بیان وظایف آن حضرت.
مطالب
الف) عقاید: 1. بیان برخی صفات جمال و جلال پروردگار؛ 2. بیان برخی ویژگیهاي رستاخیز. ص:
25 ب) احکام: 1. به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله دستور میدهد که خانوادهات را به نماز امر کن (در آیهي 132 ). ج) داستانها:
1. داستان موسی علیه السلام و مبارزهي او با فرعون و جادوگران و نجات پیروان موسی و غرق شدن فرعون و یارانش (در آیات
3. سرگذشت آدم و حوا در بهشت و ؛(97 - 2. اشارهاي به داستان سامري و گوسالهپرستی بنی اسرائیل (در آیات 87 ؛(99 -96
؛( 123 ). د) مطالب فرعی: 1. بیان عظمت قرآن کریم (در آیات 3 و 113 - وسوسههاي ابلیس و هبوط آنان به زمین (در آیات 115
3. بیان این حقیقت که هر کس از یاد خدا غافل شود زندگی سختی خواهد داشت (در ؛( 2. طرح مسئلهي شفاعت (در آیهي 109
آیهي 124 ). *** ص: 27
دوم